Είμαι ένας νέος άνθρωπος που δουλεύω στον ιδιωτικό τομέα από 15 χρονών. Η πολιτική για μένα δεν είναι και δεν μπορεί να είναι επάγγελμα.
Η πολιτική για μένα είναι αγανάκτηση για την Ελλάδα του σήμερα, είναι αντίδραση σε όσα συμβαίνουν σήμερα , είναι όμως και θετικές απόψεις και σεβασμός στις άλλες απόψεις. Είναι και ελπίδα για το αύριο , είναι και συνεισφορά σ’ ένα κοινό αγώνα.
Ήρθε η ώρα εμείς οι πολίτες να πάρουμε την τύχη στα χέρια μας. Ήρθε η ώρα να αφήσουμε τις κουβέντες και τον καναπέ και να μπούμε στη δράση.
Γιατί ότι περνάμε σήμερα, οφείλεται ακριβώς σ’ αυτό: Ότι για χρόνια ολόκληρα μέναμε απαθείς θεατές στον ελληνικό «Τιτανικό».
Να τα αλλάξουμε όλα!
Πολλοί μιλούν για οικονομική κρίση. Όμως, η κρίση που περνάμε δεν είναι μόνο οικονομική. Είναι κρίση του πολιτικού μας συστήματος, είναι κρίση του οικονομικού μας μοντέλου, είναι κρίση θεσμών, είναι κρίση αξιών.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, εδώ που φθάσαμε πρέπει να τα αλλάξουμε όλα.
Πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο λειτουργίας του κράτους, τον τρόπο λειτουργίας της οικονομίας, τον τρόπο που γίνεται η πολιτική, τον τρόπο σκέψης. Πρέπει να αλλάξουμε τους θεσμούς μας. Πρέπει να υπερβούμε τα στερεότυπα του παρελθόντος
Να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Η ελληνική οικονομία έχει χάσει κάθε ανταγωνιστικότητα, έχει μετατραπεί σε μία οικονομία κατανάλωσης, με ένα παραγωγικό σύστημα που μέρα με τη μέρα καταρρέει.
Η Ελλάδα έφτασε στο σημείο:
- Το 85% του ΑΕΠ της να είναι κατανάλωση και το 15% παραγωγή
- Το 80% των γεωργικών προϊόντων που καταναλώνει να εισάγεται.
- Να έχουμε 5 φορές περισσότερες εισαγωγές από εξαγωγές.
Φτάσαμε στο σημείο να εισάγουμε τομάτες από την Ολλανδία και ελαιόλαδο από τη Γερμανία.
Είναι προφανές ότι αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο.
Η Ελλάδα ήταν και είναι ένα πραγματικό οικονομικό σουρωτήρι.
Όσοι πόροι και να έμπαιναν αυτοί αυτομάτως γίνονταν εισαγωγές.
Τα τελευταία 15 χρόνια δανειστήκαμε 200 δις ευρώ, ενώ το εθνικό εισόδημα αυξήθηκε μόνο 100 δις. Δηλαδή, 100 δις δανειακών χρημάτων πήγαν για αμάξια, οικοδομές, καταθέσεις, ταξίδια, δηλαδή για αγαθά που παράχθηκαν στο εξωτερικό.
Η Ελλάδα είχε γίνει μια χώρα κατανάλωσης, με ελάχιστη παραγωγή για ένα απλό λόγο: εξαιτίας ενός σπάταλου, διεφθαρμένου και πελατειακού κράτους. Και εξαιτίας μιας πελατειακής λογικής και νοοτροπίας που διαπερνούσε όλα τα κοινωνικά στρώματα.
Η Ελλάδα ήταν και είναι μια χώρα με υψηλούς δείκτες διαφθοράς, τους υψηλότερους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Από την ατιμωρησία επίορκων υπαλλήλων, από τη θεσμική διαφθορά στην πολεοδομία, τις εφορίες, την υγεία, την Τ.Α.
Μένω και επιμένω στο θέμα της διαφθοράς. Γιατί τελικά αυτός είναι ο δείκτης και για την ανάπτυξη της χώρας.
Δεν είναι τυχαίο ότι όσο πιο αναπτυγμένη είναι μια χώρα, τόσο λιγότερη διαφθορά παρουσιάζει. Γιατί ένα διαφθαρμένο κράτος βάζει συνεχώς εμπόδια στην ανάπτυξη της οικονομίας και της κοινωνίας, μέχρι που θα την πνίξει.
Δεν είναι τυχαίο ότι η Ελλάδα είναι η 71η χώρα σε θέματα διαφθοράς.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ
Β ΑΘΗΝΩΝ - ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ |
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου